Ali Osman Yılmaz Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Çamlıcadan bakınca, senin açından,
Öyle büyütmeye de gelmez ilişkimizi,
Ufak iş bizimkisi, benim sana aşık olmam,
Ve senin buna ilgisiz ve duyarsız kalman,
Asıl en kötüsü, bilerek, bilmeyerek,
Kendini, kendi hapishanene kapatman.

Bu gece,
Bitmesin istiyorum.
Sabah olmasın,
Güneş de doğmasın,
Her yer karanlık olsun,
Gözlerimi de kapadım,

Her şeyden arınmış,
Çırılçıplağım,
Urbalarımı bile çıkarmışım,
Yıldızlı gecenin şavkında,
Anadan üryan haldeyim.
Üzerimde,

Koyvermişim kendimi,
Aşkımın umanına,
Küçücük bir tekne misali,
Çırpınır dururum,
Dalgalarında.

Bu kadeh,bu insan,en büyük akıl eserindir,
Yanaklardaki bin aşk dolu buse senindir,
İlk önce yaratırsın onu,sonrada kırarsın,
Bilmem ki bu iş,hangi sapık desticinindir.

Bana her an bir kadeh şarab sununuz,

Gönlüm inanmıyor,
Irağa gittiğine,
Sen gittin gideli,
Yüreğim bir yanardağ,
Gözlerimden hergün,
Sicim gibi akıyor lavlar.

Al yanağın gamzesinden,
Ela gözlerinin şehlasından,
Salını salını gezmesinden,
Bir bey kızına vuruldum,

Bey kızının sevdasında,

Deniz kıyısında,akşam vakti,
Yakamozlar parıldamakta.
Seni düşünüyorum sahilde,
Torbama yakamozları doldurup,
Eve dönünce arka bahçeye,
Yakamoz ekerim belki.

Güneşe aşık doğa,
Yağmura hasret ağaç,
Yarına gebe kadın,
Aşk için savaşan erler,
Sevda şarkısı söyler,
Kızıl güle,bülbüller.

Kahrolası yalnızlık,
Yine girmiş koynuma,
Uyanır uyanmaz kollarımda,
Sarmaş dolaş sarılmış,
Yalnızlık bedenime.