Ali Osman Dönmez Şiirleri - Şair Ali Osm ...

Yabancı bir şehrin sokaklarında
Meçhule uzayan adımlarımdasın
Dışımda bulut akar, gece akar, zaman akar,
İçimdeyse sen akarsın!
Bilirsin ki;
Kuzey rüzgarları beslenir saçlarımda

gurubun rengini gönlüme akıttım
pür-hûn alevler gibi koptum karadan
martıların hüznü yansırken sana
dokundum sonsuzluğuna, kandım oradan
bir alev yükseldi zümrüt derinden
incecik kan sızdı kabuklanmış yaradan

eylül âşığı Nihat Dağlı’ya

bahar âhenk ve leylâ
sularda raks eden ay’la
bîhûştun!
ikliminde âsûde deniz

-hüznü yurt edinen savaş çocuklarına-



bana beyaz güvercinleri anlatmıştın anne
ölüm taşıyan kartalları değil

Hüzne bir anlam verilir;
Adı:geri dönülmeyen veda olmuştur
Üşümüştür çam ağaçları dağlarda
Yenilgiye demir atmıştır, gönül limanında martılar
Sokak lambalarının ürkek ışığında
Yürümüştür yıldızlardan hücrelere doğru mekan

ses yankısını yitirir sükût derinleşir
gölgesini ateşe verir Nemrut
katreler tutuşur
umuda yüreğini taşır karınca
hüdhüd bakışları tarar derbentleri
Süleyman ordularının nabzı vurur hâlâ toprakta

inleyince ney
sırlarını açar yıldızlara âyine
susku bitmiş göç başlamıştır
dağlar içre büyür gurbet
yollar yürekte düğümlenmiştir

dudaklarında muştulu çağrılar alınlarında berrak şafaklar
karanlığı yaran gözleriyle
kadîm bir kalenin burçlarından koptular
doludizgin girdiler şehre eylül kapılarından
can oldular yeşerttiler nefesleriyle bahçeleri
meltemle taradılar saçlarını mevsimlerin

Sen ey göklerdeki kalbim
Yeryüzündeki lisanım
Uğruna dağlar erittiğim
Kızıl yeleli destanım

Seni dalgalandırmak için

mevsimin benzi sarı öksürüyor martılar
artıyor bulutların esmerliği sonbahar
her şey yüreğimde.. bir düğümlük giz hayat
yollar aksın bırak rüzgârlar essin
yalnızlık sarmışsa boydan boya aynaları bırak