Şubat 1929 da Aydın Germencikte doğdum. 6 cocuklu bir ailenin en küçüğüyüm. Şehit Cafer İlkokulunu bitirdim. Başkaca eğitim göremedim. Hayatımı ayakkabıcılık ve sayacılıkla kazanmaktayım. Eviliym. 2 sı kız biri erkek 3 çcocuğum ve 1 de torunum vardır. Allah vergisi bir duyarlılıkla askerde iken şiir yazmaya başladım ve 2000 e yakın şiir yazdım. Şiirlerim Germencik Menderes Gazetesi, Aydın Güzel Hisar, Bakış ve Hürsöz gazetelerinde yayınlandı. Bunlar içerisinden seçtiklerimi 'YAR DİYE DİYE' isimli kitapta topladım.
Şu güzelim dünyamızda-bu özellikler içinde
Senin yakınında olup da-seninle olamamak
Ekmekle-suyla-havayla, şu güzellikler içinde
Bütün sevgilerle dolup da-seninle dolamamak
Bin türlü derde deva var, senin gönül ilacında
Aşk! Seven gönüllerde, bal peteği gibidir
Sevmeyen kalbler benzer bir örümcek ağına.
Sevgisizler, uçurum dağ eteği gibidir
Sevgililer, sanırsın bal sürmüş dudağına.
Biçare gönüller sevgiye muhtaç,
Bakışların zehir senin, gözlerin bir panzehir
Sunduğun o zeh’ri yüzün hayata döndürüyor.
Gezin gezin bitmiyor, endamın sanki bir şehir
O şehir, depremiyle ne ocaklar söndürüyor.
Her zaman aranmışsın, gelmiş-geçmiş soyunca
Gözlerim seninle açıldı sevdaya, aşka
Anam ve babam gibi, sevdim seni Germencik.
Dünyayı verseler de, gözüm yok senden başka
Nefesim havam gibi, sevdim seni Germencik.
İncirin bir yanda, zeytinin yağın bir yanda
Belki bir akşam geleceksin, beni bulmayacaksın
Biliyorum dinmeyecek gelsen de bu kalp sızısı.
Gelsen de gelmesen de ruhumu sen hep yakacaksın
Gözümü sende açtığım ilk aşkım ilk gözağrısı.
Beni anlayacaksın ah edip çok ağlayacaksın.
Açılıyorum, görünce tomurcuklar gibi;
Seni görmediğimde, huzursuzlanıyorum.
Balonu elinden alınmış çocuklar gibi,
Çaresiz kalıyorum, huysuzlanıyorum.
Bir sabırtaşı gibi, sabırlı kulum ama
O sevgiler sevdikçe-sevildikçe kolaylanır
Bir can sevilir mi hiç, hayatım-canım-gülüm süz
Kalplerden kopar gelir, dudaklarda onaylanır
Bir sevda olur mu? Ne gönülsüz-ne de gönlüm süz
Bilirim ayıran değil, kavuşturan ölümdür
Geleceksin diye, her akşam gözlerim yolda
Hep o kavuşmaların, hayaliyle yaşarım.
Ömür dediğin ne ki? Bir mevsimlik gül; dalda
Solmadan gelir koklar, ümidiyle yaşarım.
Her akşam bütün kuşlar yurduna, yuvasına
Daha dün gibiydi, dünyaya geldiğim gün
Nasıl geçti seneler o günler arasından.
Ömrümce yaşadım hep kalb kırık, gönül üzgün
Bir tat tatmadım ki başka, aşk yarasından.
Ne varsa şu dünyada, yalan aşktan başka şey.
Nasıl baktın bana öyle, nasıl güldün öyle?
Bir aklım vardı o da gitti, şimdi n'olacak?
Şu biçare gönlümün dermanı sensen, söyle?
Yoksa! Aşk çıkmazı gözlerin, sonum olacak.
Kaşların bir yay olmuş, kirpiklerin birer ok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!