Dörtte üçüm gitti, varsa; yaşanacak nesi kaldı
Ben; bir ikindi zamanı sonrasıyım, bitmek ü’zre.
Bir, dört sapımdan tutulup da yola çıkması kaldı
Bavulumu topladım hazırım işte! Gitmek ü’zre.
Kristal camlara döndüm çok inceldim, kırılırım
Çayıma şeker, tabağıma tuz koymuyorum ya,
Yaşamak istiyorum kendi gönül tadımla.
Nasıl olsa yesem - yemesem doymuyorum ya
Her şeyim sevgi olmuş doyulur mu? Bir tadımla.
Bir hal var ki içerimde, tüm dağları aşmaya
Olmasa da iki yarım, iki bütün hece
Kalemim kara kara, defterim kare kare.
Saati saatine, demem ne gün, ne gece
O an hangi haldeysem, yazar dururum yâr’e
Nasıl gözlerimi açtım geldim yeryüzüne,
Bir bakış –gülüşünle, bir bakışta sevdim seni
Dedim ki, ne kolaymış sevmek seni, sevilmek zor
Sevda nedir bilmezdim bir ateşe attın beni
Bu sevda bana kor, gözlerin göz değil sanki kor
Neler çektiğimi bilir misin? Sabaha kadar
Kerem gibi tutuşmuş, nasıl yanmasın gönül?
Sevdası içerimde bir kızıl kor Allah’ım.
Bilmiyorum ben nasıl ediyorum tahammül,
Bu dünya bana zindan, gönlüme dar Allah’ım.
.
Bu yol erenler yolu, kim eyvahla geçer?
Kendi kendime diyorum, aynada beni görünce
Seversin-sevilirsin herşeyin dörtken, nesin sen?
Böyle insan olur mu diyorum, seni görünce.
Ruhun ölgen, gönlün ölgen, kendin ölgen nesin sen?
Güneş vurduğunda her nesnenin gölgesi olur
Ölümüne sevdik birbirimizi,
Çocuktuk, aklımız ermedi farzet.
Şimdi özlüyorsak o mazimizi,
Bakıştık, gözümüz görmedi farzet.
Farzet ki, seninle hiç tanışmadık
Yeryüzünde her yer her şey, gökyüzünde güneş, yıldız
Her varlık seni söylüyor, nasıl geçerim anmadan.
Dağlar-taşlar, ağaçlar-kuşlar, yıllar-yollar mı, yalnız
Melekler şahidim seni seviyorum, usanmadan.
Öyle bir karasevdaya düşürdün ki beni
Beni sana kul eden o, yeşil gözlerindir
İstesem de ben artık söküp atamam seni
Kalbimde yerin öyle derin-öyle derindir
Başkasını görecek gözümde fer mi kaldı
Seni yerim, içerim de
Hep kalırsın içerimde.
Gönlümün kahyası mısın?
Severim de, öperim de.
İster hava gibi seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!