Gözlerim dalar gider
Hep barışa doğru umudum
Yüreğime savurgan davrandığımdan beri
Dokunaklı şiirler yazar
İsyana sazım vururum
Yorulduk yolun ,en başındayken
Koşmadan, tatmadan ,en güzelini
Savrulduk, dalların en ucundayken
Görmedik anlattık hep neşesini
Söylemek, zor imiş, kalbin sesini
Söz bitti tükendi bu olanlara
Selam olsun zulmü duyuranlara
Gönlünü imanla soğutanlara
Yetiş ya Rabbımiz son bulsun artık
Bebekler çocuklar kanlar içinde
Anladım en sonunda
Acılar biriktirdim koynumda
Göğün yüzünde kaldı umutlar
Her telefon çalışında
Her susma anında
Ve her şaha kalkışında
Ne tadım kaldı, ne tuzum
Hüzne yapıştı kaldı ruhum
Ayak üstü konuşmalar yapıyorum,
Çokça sigara içiyorum,
Dumanında ne çok şey var,
Bin tane zehir.
Umuda avazım çocuklar gibi
Soğuk ve nemli duvarlar üstüme gelir
Bir çırpıda fırtına kopartır yenilgilerim
Uzağa gurbet nakşetmişim çok uzağa
Perdenin bu tarafından ol ummana
Sonra yağmur yağar kar boran yapar
Yine bombalar yağdı mazlum bir halka
İsyan edesim var edeple hakla
Yazdığım mühimdir aklında sakla
Büyük savaş kapında hazır olasın
İmtihan yeryüzü bazen cihatla
Severler oyun oynamayı
Gözleri parlaktır kalpleri tazedir
Bitmek tükenmeyen umutları
Ve hayal güçleri vardır
Cennetimizdir bu dünyada
Gidişleri hepimizi üzer
O çocuk olsaydım şimdi
Yüzüm hep gülerdi
Herkesi selamlardım
Taze bahar dalları gibi
Sevinç kokardı ellerim
Türkü gibi dolardı gözlerim
Cumhuriyet
Bir sırdaş lazım insana bir sırdaş
Yüzü pak gönlü ak bir yoldaş
Sesinin tınısı babacan olmalı
Tanıdık yakından candan olmalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!