Korkardın soğuk gecelerde yalnızlıktan,
Bu yalan dünyada yoldaşsız kalmaktan.
Bu zorlu yolda dertlerin seni aşardı,
Duyuramazdın haykırışlarını çaresiz kalmaktan.
Yalnızlık sardı dört bir yanını,
Hayal et geride kalan yılları,
Hıçkırarak akıt gözyaşlarını,
Hüzünle hatırladığın günleri,
Ağlaman geri getirmez şimdi.
Hatırladığın o güzel yılları,
Seni nasıl özlediğimi anlayacaksın;
Sen de başkasını özlediğin zaman.
Seni hiç üzmediğimi anlayacaksın;
Bir başkası seni üzdüğü zaman.
İki kişiyi sevdim bu hayatta;
İlkiyle karşılaştığım zamanda
Hayallerim vardı,
Geleceğe dair umutlarım.
Var olan güzel her şeyin yanında
Arkamda maddiyatım yoktu,
Bu soğuk yılbaşı gecesinde yalnızlığımsın,
Karanlıkları aydınlatan umutlarımsın,
Dünyamı aydınlatan güneşimsin,
Özümsün, aldığım nefesimsin,
Ve sen, benim her şeyimsin.
Bazen hayallere dalmak gerek
Bilerek ateşlere atılıp yanmak gerek
Gelip geçici olan bu dünyada
Yolun başındayken ölmek gerek
Gökte parlayan ay mehtapta,
Işıldayan suyun sessizliğinde,
Ve her şeyden öte gönlümde
Bir tek senin güzelliğine benzer.
Ak atının kırbaçını şaklattığında
Entrikalarla pusuya düşen babanın
Hanlık tacıydı bu yolda kızıl elman.
Bütün zorlukları kazıdın tırnaklarınla,
Cengaverliğinle, dahi komutanlığınla,
Aldın beni uçurumun kenarından,
Pamuk ellerinle yüreğimi tutarak.
Açtın paslanmış kalbimi yeniden
Karanlıktaki her safhasına işildayarak.
Bilmezler, bu yürek sana niye vurgun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!