Hangi dertleri yazsam nerelere ulaşsam
Kafamı kumamı soksam gözlerimi yumsam
Hiç sokağa çıkmasam gece gündüz uyusam
Uyumayacak, bu acı gerçekleri yazacak kalemim
Dünyada yaşanan acıları nasıl haykırsam
Bu dünyanın sonu boş hayaller kurma
Kul kulluğunu bilirse kalmazki darda
Belki sen görmezsin çıkar çocuklarında
Kul hakkı yemişsen soracaklar orda
Kul hakkı ötede çok ağır suçtur
Sazımla anlatsam telleri yetmez
Dilimle anlatsam sözleri yetmez
Gönül bahçemdeki güllerim yetmez
Nasıl anlatayım seni bilemem
Rüyamda anlatsam geceler yetmez
Dünyanın yükünü yüklemişler şairlerin sırtına
Şair şiiriyle koparır dünyada fırtına
Ölümü göze alır dönüp bakmaz ardına
Şair yazarsa varılır dünyada her şeyin farkına
Şair benzer bir değirmenin çarkına
Ben aşkımı dağlara taşlara değil
Sana söylüyorum
Ben sevgimi çiçeklere kuşlara değil
Sana söylüyorum
Ben sevdamı aya güneşe yıldızlara değil
Sana söylüyorum
Ömrümden geçen seneler
Benden neler aldın neler
İyi günler ilerde derler
Bende iyilik bıraktınmı
Hep fırtınalar estirdin
Sözünle insanı vurucu olma
Kalbinin içini delici olma
Zaten felek vurmuş birde sen vurma
Dilinle insanı kırıcı olma
Kalbin etten olduğunu unutma
Bugün sessiz bir şehire uğradım
Bu şehirde bütün evler tek katlı
Evlerin hepiside mermerle kaplı
Bazısında mermer yok toprak kabartı
Yüzleri kıblaya dönmüş bir arada yatıyor
O kocaman sevgini
Nasılda sığdırmışım
Küçücük yüreğimin içine
Sevgiler çok yücedir
Hep inandım gücüne
Sevgini yazdım kalbime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!