Kör kuyularda geçmiş ömür,
Hâl bilmez gönüllerin tutsağı olmuşuz yıllarca…
Oysa aşk,
Uçurumun dibinde saklıymış meğer.
Ama korkular,
Yüreği indirmemiş derinlere.
Kor olmuş
Bir ateşin çemberinde,
Dönüyoruz sessizce,
Çaresizliğin kör girdabında…
Bize ait olmayan bir hayatta,
Aşkın sükûnetinde yeşeren bir umutken,
Bir anda koptu kızılca kıyamet.
Sarsıldı düşler,
Beynin suskun enkazlara gömüldü.
Kalp yerinden söküldü,
Uçurumlara fırlatıldı bir yaprak gibi.
Gerçek
Sensizlikti,
Ümitsiz bir bekleyiş…
Duyulmayan bir çığlık,
Düşlenen ama bir türlü yaşanamayan hayat…
Gecenin bana bıraktığı,
Sessiz bir sohbeti bekliyorum…
Bin bir endişeyle
Sabaha yürüyorum sessizce.
Umudum,
Yorgunum,
Fırtınalar kopmuş içimde
Sanki yıllardır uykusuzum,
Düşler bile bana küsmüş.
Her şeyden uzak,
Bir mutluluk düşledim,
Hayallerime kar yağdı…
Islandım,
Ayazdayım sensiz.
Nefesim düğüm düğüm,
Bu iş bitmiş, meğerse!
Sadece…
Bittiğini görmemiş,
Bittiğine inanmamış,
İnanmak istememiş —
Gönlüm.
Bekleyiş
İçerisi cayır cayır yanıyor,
İnsanlarda bir telaş.
Koşturmaca…
Neyi, nereye yetiştireceklerse
Gidiyorum,
İçimde suskun kalmış onca haykırışla,
Dudaklarıma hiç değmemiş cümlelerle,
Yüreğimde bir ömür boyu sakladığım
Ve artık hiç yaşanmayacak özlemlerin küskünlüğüyle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!