Sessizliğe boğulan haneye
Can değeri bir gönül girdi.
Kıymetin, fedakârlığın, merhametin sahibi
Menekşe rengi bir çift göz geldi.
Aldığı her nefeste bile, hayattan
Kaç gündür
Bir damla görmeyen toprağa
Yağmur indi usulca,
Ve bir anda her yer deryaya döndü.
Yine yeni bir yol,
Yeniden gidilecek bir yere başlangıç…
Her şeye sil baştan,
Umutsuzca kat edilecek
Kilometrelerce sessizlik.
İstanbul, 2013
İstanbul’un şatafatlı ışıklarına bakıyorum,
Sanki terk edilmiş, kaybolmuş gibiler…
İnadına yanar gibi,
Birini bekler gibi…
Kaybetme korkusu sardı içimi,
Uyku, vedalaşmadan terk etti geceyi.
Gönül yamacımda açan mis kokulu güller
Soldu birer birer.
Irmaklarım sustu,
Kurudu gözlerimde umutla dolan sular.
Uçurum Kenarında Hayat
Uçurum ucunda
Bir hayat…
Senden beslenen,
Dibi görünmeyen bir kuyu gibi.
Dağ esintisi dağ seliydi dün akşam
Tanınmadığım bilmediğim bir yüz ile başlayan sohpetim,
Baştan sona güzelik özlem ve duygu vardı
Doğduğumuz tapraklara.
Aynı toplum ve kültürden
Milyonlarca olan sadece iki damla,
Kör Karanlıkta Bir Gece Daha
Kör karanlık, soğuk bir gece daha…
Yine kederle ve sessizlikle geçecek.
Uykusuzluk çökmüş pencereme,
Göğsümü derin bir nefesle doldurdum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!