Ali Dilki Şiirleri - Şair Ali Dilki

Çocuklarım Mısra ile Beyit’e

Kulaklarım duymaz gözlerim görmez
Çocuklar babanız yaşlandı artık
Şimdi hiçbir işe ellerim ermez
Çocuklar babanız yaşlandı artık

Sayımız bir elin parmağı kadar
Tükene tükene bir avuç kaldık
Gücümüz bebeğin tırnağı kadar
Tükene tükene bir avuç kaldık

On iki eylülde bitti çoğumuz

Kanadını kırdı felek
Güvercinler yetim kaldı
Kaderi de attı kelek
Güvercinler yetim kaldı

Uçamıyor kafesinden

Bir buseye tav mı oldun?
Hadi ordan git enayi
Bu yosmayı nerden buldun?
İkinci el yan sanayi

Her tarafı kokar losyon

Bizim işyerinde yönetici çok
Elini sallasan şefe değiyor
İnan yaptıkları hiç bir işte yok
Elini sallasan şefe değiyor

Kimi Ankara'dan almış rütbeyi

Ondan asla adam olmaz
Karekteri geni bozuk
O suratı birgün gülmez
Nokta nokta beni bozuk

Hep o kapar büyük payı

Tanrı dileğini kabul eyledi
Mahzuni yatıyor Hacı Bektaş'ta
İnsanlığa çaldı türkü söyledi
Mahzuni yatıyor Hacı Bektaş'ta

Halkın kulağına çok söz bıraktı

Sanki sözleşmiş gibi bütün millet oy verdi
Budandı yaşlı ağaç yeni ışkın boy verdi
Soyal demokratlarsa kendini çok koyverdi
Biz tonla bekliyorduk üç beş tane ok çıktı
Açıldı tüm sandıklar içinden hep AK çıktı

Rektör Hanımın kedisi Sn. Şükriye Hanıma itafen

Çok insandan daha zeki akıllı
Rektör’ün kedisi pisi Şükriye
Kuzu gibi sakin tüyleri kıllı
Çok sever makyajı süsü Şükriye

Aylardır çekmemiş maaşı bile
Açlıktan ölse de var yemez İso
Cüzdanına yapar baaşı bile
Açlıktan ölse de var yemez İso

Üsten sıkıp alttan yalayan cinsten