Öz olan ruhları güzelliklerle doyuran,
Şiir,roman,felsefe,edebiyat,
ve buna benzer kitapları okumayan insanları,
Büyük bir kayıpla yaşadıklarına inanırım.
ve böyle insanlar zenginseler,
Kurnası altından çeşmlere benzetirim.
Doğan Güneş gibiydi,yanan ateş gibiydi,
Donan buzlara inat akan sular gibiydi,
Cennet hurilerini kıskandıran güzellik,
Öyle uzaktaydı ki bulutların üstünde.
Yansam buharlaşsam ki ona ulaşabilsem,
Kartal bakışlı gözler,
Çeliği eriten yürekler,
Cam kavanozda gibi,
Oksijen bekler,
Düşünmeyen beyinler,
şeffaf bakışlar,
Sevgin çok büyükse kalbine sığmıyorsa,
Altın kafes misali kalbinde durmuyorsa,
Kalbin uçan kuş olmuş avcını bekleye dur...
Hep yükseklerdesin Kanattır bu Yorulur....
Herşey mevsimle imiş mevsimini geçirme,
Yağmurlar kırmızıydı, kırmızıydı meydanlar,
Kandı kurşun,aşktı kurşun..
Kırmızıya boyandı zamanlar..
Sevdaydı meydanlar,vuruluyor sevdalar..
Ne kadar yağmur yağsada
Kırmızıydı kurşunlar..
Doğan güneşle birlikte,
Umutla başlayan yeni bir gün gibi,
Bugünüm,yarınım..
Kaderimsin..
Bir öncekinden daha ileriye,
Niçin avrupalı olayım niçin?
Kendim olamıyor muyum? Kendimi bulamıyormuyum?
Niçin kişilik arıyayım niçin?
Geçmişim bana yetmiyormu yoksa yettirilmiyormu?
Niçin akıl alayım niçin?
Ruhumun özlediği köşkler,saraylar değil,
Meyvasız ağaç gibi meyvasızsam korkarım,
Kızgın çöller misali yanıp yanıp kavrulsam,
Sevgi tomurcuklarım açılmassa korkarım.
Denizim berrak duru ruhumun akışında,
Ölü gezegenler hayat arıyor,
Hayat yaymak için,
Güneş arıyor ışık saçmak,
sevgi yaymak için.
Sevgilerin en büyüğü gerçek sevgi...
neyi seveceksin?
kimi seveceksin?
Güneşte yanmayı mı?
Gölgede solmayı mı?
, doğanı seveceksin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!