Baksam ki bir gün Sen gelmişsin
Gönlümün gökyüzünde mutlu bir güneş doğmuş,
O solgun benizli kuşlar yeniden neşeyle dolmuş,
Hasret bitmiş, vuslat gelmiş ; cevr-u cefâ son bulmuş
Ve baksam ki bir gün Sen gelmişsin
Herkes gitse sen kalsan yanımda
Bir seher vakti gülsen yüzüme
Yalnız sen olsan dualarımda
Bir seher vakti gülsen yüzüme
Umudumu yitirmiş yıkılmışım
Sorma nedendir bu elem
Böyle gelir böyle gider âlem
Ezelden yazdı bir kara kalem
Böyle gelir böyle gider âlem
Geç gelir tez gider sefa
Çözülmez artık yazılan yazı
Çalamam gönül denilen sazı
Dört bir yanımı sarsa da sızı
Yanımda seni bulamadım
Bülbül bir gül için derde düşmüşse
Kınamayın onu aklı baştan gitmişse
Mecnun bile yüz çevirirdi Leyladan
Ah o Gül'ün güzelliğini bir görse
Her geleni sen sanmak
Gece gündüz sana yanmak
Olmayacak hayallere dalmak
Sevdayı kolay mı sandın Gülüm
Aklımdan çıkmadı o halin
Yolunda gidenler hep görürler zillet
İsyanımız yok vardır bunda da bir hikmet
Aşık gönlümüzde ne bir gam ne de dert
Biliriz elbet
Lüzumsuz değil cehennem ve cennet
Dünyaya darıldım
Kaleme, kağıda sarıldım
Gerçekmiş sanırdım
Meğer bir yalan imiş
Bir yudum aşkını çok gördün bana
Ummanlara daldırıp "Yüz" deme bari
Pervane nasılsa ben de öyle sana
Alevlere atıl da "Yan" deme bari
Yollar dikenliydi gelemedim
Gözlerin düşürdü beni bir belaya
Mecnun bile yanmadı böyle Leyla'ya
Senle düşen bu Aşk-ı sevdaya
Bir daha gün yüzü görmez imiş
Böyle güzel gelmez bir daha dünyaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!