İlk yudumda sanki tatlıydın
Tanıyamamışım seni
Yalanlarınla yıllandın
Şimdi tam bi bozasın
Boğazımda düğümlendi sevgim
Düştüm dikenli yollara
Başımı kaldırıp bakmasaydım öylesine
Düşmezdin usulca gönlüme
Aydınlanmazdı göz bebeklerim
Çırpmazdı içimdeki kuşlar kanat
Her geçişin ayrı bir heyecan
Çıkmasaydın karşıma
Susmak istiyorum yeryüzüne
Dilimden tek hece dökülmeden
Geçip gitmek istiyorum
Hiç kimseyi tanımadan
Yorgunum yüküme yük etmeden
Toprağa kırgınım buluta küskünüm
Siyahlar kaplamış
Gittiğim her yol aynı
Çıkış yolsuz bir dehliz
Söyleyin kim gömdü beni
Nabzım atıyor oysa hala
Benmiyim bu çaresiz karınca
Kime gitsem yeredinemedim
Azrail bile konmadı dallarıma
Kan içinde kaldı dizlerim
Ruhum ağır geldi bedenime
Çığlıklarımı boğdu sessizlik
Duyuramadım kendimi
Batsa güneş ne olur
Yıllardır gün aymıyor
Yaşamıyor hergün ölüyorum
Yıldız gibi kayıyor günlerim
Arafta bir yerlerdeyim
Sahi varmıyım ben söyle
Öyle üşüyor ki içim
Kalbimde kırç ve çiy yer edinmiş
Kar yağıyor kirpiklerime
Ak düşmüş saçlarıma
Isıtamıyor hiç bir güneş beni
Kader sillesini vurmuş
Nasıl anlatılır bilemiyorum
Bir sürgündeyim
Ruhumda bitmeyen bir gaybet taşıyorum
Sanki emanetim sabır yüklenmiş sırtıma
Gidiyorum Gidiyorum varamıyorum
Menzilim uçsuz bucaksız bir çöl
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!