Âlemin Özeti Şiiri - Mehmet Yazgünoğlu

Ervah-ı âlemde geziyorken
Bir beden giydirilir üzerine aniden
Şaşırırsın
Anlamsız bakınırsın etrafına
Ebed durur
Artık fanisin, fani âlemdesin
Anlamazsın önce
Anlamsızca ağlarsın
Ürkek bakınırsın çevrene
Sonra
Sonra bir ezan işitirsin
Allah'ım, namaz kılan yok
Madem kılınmayacaktı namaz
Bu ezan niye?
Yine anlamazsın
Korkarsın, bağırırsın, haykırarak ağlarsın
Anlamaya çalışırsın geçen zamanı
Bağırıp çağırmadan ağlarsın
Anlarsın her nefeste hayatı
İçine dönüp ağlarsın
Gelenler olur hayatına
Sevinçle ağlarsın
Gidenler olur hayatından
Yıkılır yine ağlarsın
Ağlarken bir gün
Saf durur önünde insanlar
Er kişi niyetiyle ALLAHUEKBER
Ağlıyorlar bir yandan
İlk duyduğun Ezanın namazıdır kılınan
Bunu da anlarsın
Anlarsın ama ağlayamazsın
O’ na dönüşün başlangıcıdır
Seninle oraya gelenler
Sensiz dönerler ağlaşarak
Sense Berzah-ı âleme
Sorarlar orada nasıldı fani âlem?
Dersin;
Girdik ağladık
Durduk ağladık
Döndük ağladık
Ya kalanlar?
Onlar hâlâ ağlıyorlar.

(19/05/2009 01:50 Tarsus)