Ne kadar çarem varsa aldın elimden benim,
Düşüncemi hapsettin çare üretemedim.
Gönlümü kaptırmışım vicdansızın gönlüne,
Bir damla suya hasret düştüm sahra çölüne.
...
Yaşatmak istemiyor, bana oldu Azrail,
Sileceksen gönlünden, hadi durma beni sil.
Hep sonbahar rüzgarı, estirmekte ruhuma,
Seni şikayet ettim, sevgili Allah'ma.
Acı çektirmek onun, en büyük hasletidir,
Acizin vuslatı da, gönlümün hasretidir.
Kayıt Tarihi : 7.4.2011 13:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/07/aldin-elimden-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!