Aldı Geçti Şiiri - Osman Çağlayan

Arabam yok, bir eşek aldım
Ayaklarını nallıyorum,
Dünya’yı bir tesbihe dizdim.
Elime alıp sallıyorum.

Konuşacak bir şey kalmadı,
Konuşanları dinliyorum.
Bir hasretim vardı gelmedi,
Hatırladıkça inliyorum.

Çarşı pazarda gezmiyorum,
Ne alıp ne de satıyorum.
Garipten bir şey sezmiyorum;
Zemin çamurlu batıyorum.

Başım açık sırtımda yelek,
Dünya’nın bir fukarasıyım,
Ne un var evde ne bir elek;
Devrin bir geçmez parçasıyım.

Çok didindim şansım olmadı,
Bir çıkarsız sevdadan yana,
Ok attım hedefi bulmadı.
Avlanamadım kana kana..

Güler bir yüzle nazar ettim,
Yüzüme bakan geldi geçti.
Tatlı bir dille pazar ettim;
Lezzeti alan aldı geçti.

Tavşanlara ulaşamadım,
Kaplumbağalarla yarıştım.
Karlı dağları aşamadım;
Küçük tepelere alıştım.

Çeşitli sınavlara girdim,
Hiçbirini başaramadım.
Sanma kimseden yardım gördüm,
El veren dayı aramadım.

Gece gündüz çalıştım durdum
Yan gelip de oturamadım
Gücüm yettiğince koşturdum
Hayatta hiç boş duramadım

Ne gencim dedim, ne yaşlıyım,
Yediden yetmişe koşturdum.
İşim oldukça telaşlıyım,
Onları bitirince durdum…

Gençliğim sıkıntılı geçti;
Harcayacak param olmadı,
Ömürler bir kuş gibi uçtu;
Para oldu derman kalmadı.

Dengeli bir yaşam kurmalı,
Bu alemde hep gülmek için…
Hayatın hakkını vermeli,
Rahat yaşayıp ölmek için.