Kime gönül verdim ise hep sonunda yanılandım,
Kime güven duydum ise hep yürekten yaralandım,
Kime dost diye sarılsam; şansım mıdır paralandım,
Anlıyorum yaşam denen; bu hayatta ben aldandım.
Canımı koydum ortaya, bir can dostu bulamadım,
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Hayata ne aldatan Gönül koymak,
Ne de hayata aldanan Gönül olmak...
Gönül ikisinde de uzak yaşatmak istesede bizleri
Aldatmak elimizde, asla kimseyi aldatmamamiz rehberimiz olmalı,
Ancak aldanmak elimizde olmayabilir, aldansak da insanı olduğunu unutmamalıyız.
Kutlarım Üstadım
Nice şiirlerinize, Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
En içten selam ve saygılarımla.
Değerli üstadım, bir birinden güzel ve bir birinden değerli yorumlarınızla şiirlerime sunduğunuz katkı ve şahsıma verdiğiniz destekten dolayı teşekkür ederim. Okuyan gözlerinize yorum yazan ellerinize sağlık. Selam ve saygılarımla
Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Değerli üstadım, bir birinden güzel ve bir birilerinden değerli yorumlarınızla şiirlerime sunduğunuz katkı ve şahsıma verdiğiniz destekten dolayı çok teşekkür ederim. Okuyan gözlerinize yorum yazan ellerinize sağlık
Yüreğine sağlık hocam aldatma da var aldanandan ol kaybetmez kazanırsın inşallah tebrik eder hayırlı çalışmalar dilerim Allah’a emanet olunuz esen kalınız
Değerli dost, şiir sayfamı ziyaret ederek kıymetli yorumunuzla şiirime renk kattığınız için çok teşekkür ederim. Okuyan gözlerinize yorum yazan ellerinize sağlık. Selamlar
1/27 sıralı
Aldanmak, insanidir...
Ama aldatmak değil!
Kaçınmamız gereken işte o "özü sözü birbirine uymayanlar!"
Çıkarı için her kılığa girenler, maskeli dolaşanlar...
Tebrikler Kardeşim.. Güzel şiir..
Teşekkür ederim Hocam. Kıymetli vaktinizi ayırp, şiirimi okuyup, değerli yorumunuzla şiirime ve şahsıma vermiş olduğunuz destekten dolayı tekrar teşekkür ederim, sağ olun var olun. Hocam, yıllar önce bir konuyla ilgili verdiğim bir karar akabinde yaşlı bir amca kararımdan hoşnut olmayıp, bana; siz nesli tükenmekte olan saksağan gibisiniz, ne nesliniz tükenir nede bir netice elde ede bilirsiniz demişti. Bir insan dördünde neyse kırkında da ayni oluyor, değişmiyor hocam. Söylenen sözün bir kıymeti ve değeri olmalı, yoksa söylenen sadece laftan ibaret olur. İnşallah neticede kazananlardan oluruz. Okuyan gözleriniz dert görmesin. Saygılar
Gönül yaralayan dertli efkarlı anlamlı bir şiirdi gönülden tebrik ederim saygılar
Değer üstadım, Bir birinden güzel ve bir birinden değerli yorumlarınız ile şiirlerime sunduğunuz katkı ve şahsıma vermiş olduğunuz destekten dolayı çok çok teşekkür ederim. Okuyan gözleriniz dert görmesin. Bereketli ve huzurlu bir ömür diler Saygılar sunarım. Allah'a emaet olun.
Ozan da yürek yarası derin sözler ilmek ilmek kutluyorum saygılar
Saygı değer hemşerim, bir birinden değerli yorumlarınızla şiirlerime sunduğunuz katkı ve şahsıma vermiş olduğunuz destek için çok çok teşekkür ederim. Okuyan gözlerinize, duygu yüklü yüreğinize, yorum yazan ellerinize sağlık.Selam ve saygılarımla.
Gönül dostu; Çok güzel şiir. Gönlüne sağlık. Kutlarım. Selamlar...
İyileri örnek aldım; ömrüm boyunca kendime,
Hayatımda rastlamadım, kısmet değilmiş dengime,
Dünyanın kanunu buymuş; rağbet güzelle zengine,
Anlıyorum yaşam denen; bu hayatta ben aldandım.
Yaşamda beklentilerinin çok ötesinde hayal kırıklıklarıyla karşılaşabiliyor insan.Burukluklarla tanışabiliyor.Sitemleri de oluyor buna,serzenişleri de...Saygılar sayın şair,kutlarım...
Tek amacım mutluluktu, huzur bulmaktı dünyada,
Kaderim çok acımasız; erdirmedi bir murada,
Yalan dolan bu yaşantı, hep yük oldu omzumda,
Anladım ki yaşam denen; bu hayatta ben aldandım.
sn muhammet bey emeğinize,yüreğinize sağlık
şiirinizi beğeniyle okudum tebrikler
tam puan
Kimler aldanmad ki , kimlere güvenipde boşluğa düşmedik ki, şiiriniz çok güzel dünya halini anlatıyor. kutlarım,
Mevla ya gönül verip güvenirseniz . aldanmıyacağınız düşüncesindeyim. hürmetler 10
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta