Sana doğru kopan her adım,
Kanayarak kopuyor.
Cansuyum tükenmek üzere de,
Sana varmak ne zaman?
Gonca da sensin gül de sen
Bakma sen; ağlar ağlar yorulurum
Gonca da sensin gül de sen
Biraz da başka kaldırımda yürürüm
Gün deyip geçme!
Nice günlerde nice intiharlar oldu.
Nice öldürmeler oldu, nice unutmalar.
Gün deyip geçme!
Bir bakarsın uğrarım intihar bozgununa,
Bir bakarsın bir günde biterim.
Beynimin her hücresinde sen varsın bugünlerde;
Ağaç kovuğu, nar ekşisi, tomografi,
ahlaksızlık, pembe, zaruret...
Ne desem senle ilişkili,
Ne yesem senin tadında...
Öyle küçüktük ki bir zamanlar,
Babamızın avucundan içtiğimiz su doyururdu bizi.
Kana kana içerdik bir baba avucu suyu,
Şaşırırdık.
N'olacak beklerim
Yaz değil mi, kış değil mi elbet geçer
Bu yürek benim, bu serin akşam,
Bu çaresizliğin demi,
Kırık dökük bu bekleyiş benim
N'olacak, yaz değil mi, kış değil mi elbet geçer...
Yahu, ne var bunca zor yaşayacak hayatı?
Sabah olunca kalkacak,
Akşam olunca yatacaksın, hepsi bu!
Karnını doyuracaksın gerektikçe,
Üşüdükçe ısınacak, terledikçe su içeceksin.
Koynumda sarsılan ve çok sevdiğini söyleyen:
Bu üç günlük dünya gibisin.
Ve bu dünya ne yaban yer,
Ne kara yer, ne gaddar yer.
Güller solduğunda bilirim;
Solan her gül aslında,
Güzelliğini devreder sana.
O yüzden gün be gün güzelleştiğini,
Gün be gün sana daha da yandığımı,
Daha da tutulduğumu sana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!