Alayı Aşk Şiiri - Cihan Fırat

Kışla avlusunda şafağa karşı nöbetteyim
Ellerim dizlerim sarhoşçasına titrek
Attığım adımlarla çıtırdayan kuru gevrek dallar
Omuz hizamda kılıç kalkan ekibinin hışırtıları

Menzilimi karartan kuru yapraklar
Yerden gök yüzüne uzanan rüzgar peşmergesi
Peçeli, peçeli cariyeler gibi anıyorum alayı
Bizimkiler sarhoş hergeleler gibi alay peşinde

Albaylar korbaylar masa başı düşman piştisi
Sırtlarına genç çelik sıcaklığı taksit, taksit
Yağmur kar karışık anlayacağın buralarda
Bir ben ilk baharlara kapılıp dalıyorum hayallere

Yaprakları kumsal yapıyorum yazın ateşin de
Kılıç kalkan ekibi marş değiştiriyor dalga, dalga vuruyor
Cariyeler alay gibi dönüyorlar yaktığım ateş cephesinde
Bir seni göremiyorum şafak vaktine doğru mühür gözlüm

Nöbet bittiğinde koğuşun yolunu tuttum yorgun ardın
Alay arasında bir fısıltı dolanıyor kulak ardı etmiyor kimse
Fazla geç olmadı haberdar olmam nöbetçiler den birini
Kaybetmişiz donarak çan vermiş soğuktan dilerim ki

Şimdi cennetin sıcak sularında serinlesin Allah yardımcısı olsun
Derken künyesinde bir ad daha vardı Mühür gözlüm. Diye....