Birden havalanınca boz renkli bir üveyik
Hemence uzaklaştı korkudan alageyik
Yurdumun dağlarında duyulmaz geyik sesi
Ortalıktan kayboldu geyiklerin cümlesi
Peşinden sürüklerdi nice keskin avcıyı
Kendine hayran edip it eğiten bavcıyı
Dede-Kargın’a taçken geyiklerin derisi
Şimdi nereye gitti bunca sevgi perisi
Çok gördük onlar için birazcık tenha yeri
Neslinin tükenmesi gaddar insan eseri
Devlet koparsa bile kulaklarda sayvanı
Avladılar yine de ürkek, içli hayvanı
Onu vuran avcıyı ömür boyu çektirdi
Eti giren evlere uğursuzluk getirdi
Geyikler yaşasınlar aramızda bizlerle
Geyikli Baba gibi dolaşsın azizlerle
Seğmenoğlu (Osman Akçay)
Osman AkçayKayıt Tarihi : 16.12.2024 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, Karanfil Kültür ve Sanat Dergisi'nin Ocak 2025 tarihli 4. sayısında yayımlanmıştır.
Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (5)