Alev Buketi Şiiri - Osman Akçay

Çığlık atan bir çita
Hızla uzaklaşıp kayboldu gitti
Bilinmezliğe doğru,
Tüm savana duysun diye
Un ve yumurta kaplı gözyaşları dökerek

Seramik saksılarında akşamsefaları açarken
Artık sadece yoldan geçen biriyim.
Tipik bir genç odası gibi
Afet bölgesi duygularım

Çıktığım yaşam defilesinde,
Zihin ormanımdaki çam ağacı kozalarından
Elem damlamakta yapış yapış.
Hiçbir yara bandı yetmez,
Ruhuma yol haritası olan
Yaralarımı kapatmaya

Kaldırım çatlaklarında filizlenmiş kör sözcükler
Alevden bir buket olur
Yüreğimin orta yerinde.
Ardından tüm kılcal damarlarıma pompalanıp
Yakar tüm vücudumu

Zihnim bıçak gibi bükülürken
Pamuk ipliğiyle bağlı
Halatı limanından koptu kopacak,
Duman dalgaları arasında

İsimsiz yüzler okyanusunda
Nasıl dolaşmaya güç yetirir
Yelkenleri parçalanmış bir gemi,
Aç kasırgalara direnip

Seğmenoğlu (Osman Akçay)