Vakit dor at hızıyla al şafak gün batıya
Hasreti yüklemişken deniz üstü martıya
Ömür denilen ne ki bir göz açıp bir yummak
Bir mekandan göçerek diğer mekana konmak
Al şafak gün batıya içindeki göçmen kuş
Dağlar üstünden aşıp ovalar sana yokuş
Bir anımsama tadı geride kalan zaman
Ey vah! Diyerek yanış dizinde kalmaz derman
Unutulan hatıran Kim bilir nerde kaldı?
Yüreğin coşkun sabah seni bu derde saldı
Al şafak gün batıya yüklenmiş kara kervan
Seni anlayamazlar nerde o eski devran
Her vakit daralıyor sen günlük oyundasın
Ölüm kement atıyor havanda suyundasın
Özlemin ellerinde al şafak gün batıya
Her gece hasretiyle gelir bize yatıya
17.01.2017
Tarık TORUN
MEB/YEĞİTEK
Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya
Kayıt Tarihi : 25.1.2017 20:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!