Al kuşağı Doladımı Beline

Al kuşağı doladımı beline
El dudağı haram olmaz geline
Datlı damak bal sürerken diline
Tomurcuklar gonca güle dönmez mi

Aktenleri belendikçe terlenir
Beyaz çarşaf terledikçe kirlenir
Yar döşünden gül açdıkça derlenir
Yorgunluklar şeker bala dönmezmi

Bir yastığa iki başda yaslanır
Deli gönül yar goynunda uslanır
Mahmur gözler seher vakdi puslanır
İnce beller kirmen gibi dönmez mi

Sunaları gerdanında barınsın
Yunduk sıra terlerinden arınsın
Zülüfleri döküldükçe taransın
Saçlarıda ince tele dönmezmi

Taze gelin benzer bahar gülüne
Yar goynunda döner seher yeline
Ak düştümü saçlarının teline
Har ateşi bir gün küle dönmezmi

Aşk yaşamak bir başkadır bir başka
Bülbülü de davet eder gül aşka
Olur ise dilimizde ah keşke
Tatlı hayat cehenneme dönmez mi

Nice gözler hayran baktı iç çekti
Nice nice göz pınarı yaş döktü
Gül cemale meftunları diz çöktü
Hasret gözde gözyaşına dönmez mi

Ecel söyler bu dünyada son sözü
Mutluluksa kısa ömrün bal özü
Pınarında elbet vardır bir gözü
Yağmur ilen kaynağına dönmezmi