Al Götür Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Al götür, en açık yüreğim yüzün senin
En açık yürekliliğim gözlerin senin

Senin adınla başlar güne, benim de gözlerim

İlk harfidir bakışlarımın dilinde elalım
Arkası kopkoyu yalnızlığı günümün
İmkansız aşk düğümlüsü dolaşığım, tay bacaklım, ay parçam

Atın soylu güzelliğine katarak sevdiğimsin, sağırlarına hasretim
Suların yeraltına çekildiği, kuşların göçten dönmediği,
Ve giderken dağların yaralarını kanatlarıyla tarayıp sardıkları

Bir ülkem, bir çocukluk hasretimin adı, başlangıcısın
Gel al beni, her ilişkide bir parçası kalan ömrümü toparla.
Sonrada al götür, atlara üryan binilen o topraklara
Kekliğe pusu kurulmayan, kendi sesinden
Rüzgarlara rengini veren kızıl güllere
Çık sular gibi çıplak dağlara, Nevroz'lara,
Suların azizliğine, sohbetin demine
Bir masal boyu köyüme al götür
Ölümün ağıtlardaki güzelliğine

Orda o dağ köylerinde, Kağın'da, gece yarıları pencereye ince bir türküyle
Eşkiyalar suya, ekmeğe inerler, ağızlarına inercesine sanki, öyle rahat
Bıyıkları gibi sarkarlar evlerin içlerine
Çocuklar korkmasın yada öykünmesin diye pusatsız tekin
Gövdelerinde taş diplerinin soluklanması dip diri yürekleriyle
Tehdit gibi dolaşsalarda dağlarda, asıl tehditin yalnızlık olduğunu,
İnsani olmadığını en iyi bilen eşkiyalar

Daha karanlıkları kuşatılmamış yerlere al götür.
Al götür, unuttum konuşmayı kent ikliminde,
Susmalar usul usul büyüdü dilimde.

Benden yeniden bir dil yarat, senle başlayan
Elhar! kanatacaksan sen kanat...
Atları seviyorsun ya, atsız kentlere inat, sen kanat
Bu kentte çürüdüm
İçim rahat, yeter ki sen kanat!
Al köpüklenen sağrımda sağalt, kanatacak kadar
Sonra kanatlarından korkmayan kırlangıçların indiği sulara götür
Yıka beni kuşlarca, akıtayım kentli gençliğimi eynimde
Yollara kurdum gözlerimi
Seni getirecek, ayaklarına gögsünü verecek yollara ricada bulundum.
Benden önce öpmesin o canımın içlerini
Çakıllarla, taşlarla incitmesin.
Parmak uçlarından başlayacağım eğilip öpmeye
İstanbul'u ayaklarının altına turap edip sereceğim
Dalgın ve yorgun yüreğim gibi çileli ayaklarını
Al götür beni elhar, sesimin soluğumun kaynağı.
Türkülerimin yağmalanmadığı o iklime al götür,
Al götür!