Al canımı... Şiiri - Vedat Polatdemir

Suratımdaki tüm perdeleri sıyırdım bu gece.
Bak, gör:
ışık bile yakman gereksiz.
Kaldır büktüğün boynunu, mağrur dur.
Kara gözlerini çevir, gir içime.
ve anla;
Bu senin bildiğin sıradanlardan değil.
Uzat değ ellerinle, hisset.
Bu sıcak;
bildiğin ateşlerden değil...
Büyük olasılık yanmayacak canın.
Ne odunu kara çalan ateş, ne mum alevinde ki.
Canımdır canına eş, bakma kaynadığına.
Taşları eritir de, bu sana değmez
Dik dur; aç kenetlediğin kirpiklerini.
Bak,
okunmuyor mu çakırı ezik gözlerimden
“Al canımı” dökülüyor satır, satır.