Sonbahardı dökülmeliydi yapraklar
Düşünme sen,
Benim hala asil bir yalnızlığım var
Hiç düşünmem özlemem kimseleri
Sana bakınca gözlerimin buğulanışı,
eski bir alışkanlık belki
Seninle alakası yok akrep darılmıştı yelkovana
Çay soğumuştu bardakta
Bide ben susmuştum hepsi bu
Sonra baktım ki kimsesi yok kimsesizliğimin
Bende elinden tuttum kimsesi oldum kendimin
Ve artık şakağında kalemim sana dair tüm cümlelerin…
Kayıt Tarihi : 8.6.2021 20:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
YANLIZLIK
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!