Akşamın Gülüşü Şiiri - Muhammed Onur 2

Akşamın hüznü çökerken şu yorgun şehre,
Bir senin gülüşünle dağılır tüm keder.
Yıldızlar kıskanır bakarken o çehreye,
Gözlerin en karanlık geceye ışık eder.

​Öyle naif, öyle kırılgan bir dal gibisin,
İncitmekten korkar rüzgâr bile tenini.
Kötülük bilmez, lekesiz bir hâl gibisin,
Saklar melekler kanadında o sevgini.

​Bir çocuk masumluğu saklı bakışında,
Dünyanın kiri pası değmemiş hiç ruhuna.
Bahar saklarsın zemherinin kışında,
Hayranım ben o kalbinin şeffaf yoluna.

​Bu akşam vakti kalemimden dökülenler,
Sadece o eşsiz gülüşünün bir gölgesi.
Sen gül ki, yeşersin kuruyan tüm dikenler,
Sensin bu garip şairin en güzel sesi.