Alaca karanlıktan yol alırız akşama,
Gökyüzü suskunluğu gülümserken yaşama.
Yalnızlıklarımızın çizeriz biz resmini,
Her bir nefes alışta sayıklarım ismini.
Yürekler hüzünlerden kurtarmışsa kendini,
Mutluluk kendimizin bilmektir kıymetini.
Akşamlardan coşuyor gönüllerin pınarı,
Çağlayan sevgilerin gülümser yarınları.
Yalnızlık karanlıktan sıyrılarak saklanır,
Mutluluğun şen sesi umutla aydınlanır.
Akşamlar kalemime hep canlılık getirir,
Sevda sandallarını gönüllerde gezdirir.
Kayıt Tarihi : 2.3.2007 14:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/02/aksam-69.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)