Dalda gül bülbülü bekliyormuş,
Hem yorgun hem perişan hem de üzgün.
Bülbülse uzakta çok mutluymuş,
Dalda gül kırgınmış hem de süzgün.
Beklerken umutla bülbülünü,
Dalına bir bülbül konuvermiş.
Bilmezmiş o bülbül dalda gülü,
Böylesi ziyaret çok üzermiş.
Sadece bülbülü sevebilmiş,
Başkaca bülbüle gönlü gitmez,
Bakmışlar dalda gül soluvermiş,
Bir tek kalp iki aşk götüremez.
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/28/dalda-gul.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!