Yalnızlık var yüreğimde,
Çırpınıyor bir kuş gibi.
Kalbim bahar seherinde,
Arıyor bir yudum sevgi.
Kalabalık içersinde,
Öyle bir yalnız ki kalbim.
Meltemin ezgilerinde,
Dertlenip hüzünlenirim.
Benden içerdeki beni,
Bulup konuşurum bazan.
Der ki kaçırdın treni,
Bu işte böyle bir düzen.
Bu dünyada huzur hiç yok,
Böyle ömrüm tükenecek.
Bu duyguyu hisseden çok,
Yaşam bitince gülecek.
Kendin ol senle arkadaş,
Dertleş konuş diyor bana.
Hayat koşturma ol yavaş,
Yetişemiyorum sana.
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 20:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/14/benden-icerdeki-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!