Hazanda, yazdan çalma bir güne,
Uyanırken acının baş-şehri
Yepyeni bir gün başlıyor.
Ilkyaz güneşi düşmüş gibi,
Bir ışıltı var,
Parlıyor.
Neşeli şarkılar söylemeye alışkın dilim,
Artık mahzun,
..................kederli,
..........................hissiz,
.......................................suskun.
Şakımıyor.
Kara dizelerim dökülüyor,
Herşey işlevini yitirmişken bedenimde,
Hiç söz dinlemiyor yüreğim
Hep bildiğini okuyor.
Yüreğim nasıl böyle çalışıyor,
Aklım şaşıyor,
İnan şaşıyor.
Şaşıyor.
metin başol
9 kasım 2009
Ankara
Kayıt Tarihi : 9.11.2009 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yine aylardan kasım sen de kaldı bir yarım.
Neşeli mahnılar söylemeye alışkın dilinde güzel bir şarkı. Ama, gönlü mahzun, kederli, hissiz ve suskun. Bir tezad içinde çırpınır şair.
Yüreği söze bakmadan bildiğini okumada, kalem de onu yazmada.
Yürek nasıl da tablarmış bu kadar işlemlere, sevdalara, qayğılara, bilemiyor şair. Çaşıb da kalmış...
Bense şiiri okumakla şaşırdım, güzel şiiri.
TÜM YORUMLAR (1)