Akla zarar, yüreğe ziyan.!

Tütünü hüzünle sardım, bir sigara yaktım;
dumanına gizledim içimdeki fırtınayı.
Sensizliğe açtığım ellerimle dokunuyorum geceye,
her nefesimden bir ağıt, her gözyaşımdan bir şarkı doğuyor.
Akla zarar, yüreğe ziyan…

Bir yalnızlık düşüyor ellerime,
gecenin koynunda titreyen bir çığlık gibi.
Dudaklarımdan süzülür karanlığa
gölgesiz kadının gözyaşları;
yıldızlar bile düşer suskunluğuma yenik.
Akla zarar, yüreğe ziyan…

Bir şehir dökülür gözlerimden,
ıssız sokak lambaları kadar yalnız.
Sensizliğe yazılmış dizelerle örterim içimi,
sürgün olur ruhum bu kimsesiz kente.
Akla zarar, yüreğe ziyan…

Bir anı çürür kalbimde,
eski bir fotoğraf gibi solgun, siyah beyaz.
Gölgesiz kadının hüznü süzülür gözlerimden,
geçmişin soğuk elleri dolaşır tenimde.
Akla zarar, yüreğe ziyan…

Sessizlik çöker dilime,
çığlık atamayan bir rüzgar gibi.
Gölgesiz kadının dizeleriyle yırtarım geceyi,
savrulur içimde kaybolan çocuk —
bir daha asla geri dönmez.
Akla zarar, yüreğe ziyan…

Zaman eksilir takvimden,
saçlarımda küflü bir rüzgar dolaşır.
Gölgesiz kadının hüznü konar kirpiklerime,
ve kim bilir, hangi unutulmuş sokakta
kaybolur adım, silinir izim.
Akla zarar, yüreğe ziyan…

Ne olur unutma sokağımı;
çünkü benim bütün sokaklarım sana çıkar.
@dsız..