Akıldan Zorlu Şiiri - Veysel Şimşek

Dökülmüş yaprağı suyu çekilmiş,
Dünya ağır gelmiş beli bükülmüş,
Gide gide son hedefte yıkılmış,
Değişmemiş huyu akıldan zorlu.

İşi olmaz varığınan varınan,
Başkasının servetiyle yerinen,
Gelmez iki adım dosta erinen,
Dayılardan dayı akıldan zorlu.

Ben tanımam insanlıktan ürkeği,
İster kadın olsun ister erkeği,
Yaşamadan aciz sersem korkağı,
Bozuk keman yayı akıldan zorlu.

Akıldan zoru var pekte havalı,
Bilse aslında bütün günü cefalı,
Döner ekseninde yarım kafalı,
Hiç değişmez huyu akıldan zorlu.

Hergün gece gündüz alemler sürer,
Bak ben böyleyim der kaprise girer,
Eşsiz dostsuz bu dünya neye yarar,
Dosta kazar kuyu akıldan zorlu.

Dost dururken düşman yüzüne gülen,
Olmaz böyle bu kadarda çok bilen,
İki ayaklı tilki bence kör yılan,
Ayılardan ayı akıldan zorlu.

Akrepten beterdir insan suratlı,
Koşar yalanlara dör ayak atlı,
bukelamun tipli Kem gidişatlı,
Kim der sana iyi akıldan zorlu.

Veysel derki; böyle insanlar gereksiz,
Bende böylelere derim yüreksiz,
Pavrayla sandal yüzdürür küreksiz,
Şaşkınlık her şeyi akıldan zorlu.