Ölebilmek için zehirliyorum kendimi,
Bir kadeh şarabın o dudak payında
Ve ağır ağır işliyor şimdi zehir kanıma,
Yavaştan usulca öldürüyorum kendimi.
İstemiyorum kalp kapağıma dokunma,
Aç kapılarını diyerek kapısını vurma.
Açma sevda kitabını gönlüme okuma,
Aheste aheste öldürüyorum kendimi.
Bir kaçak var aklımın mahzenlerinde,
Filiz vermek istiyor ücra köşelerinde,
Sevda büyütür volta attığım yerlerde,
Adımım miktarı öldürüyorum kendimi.
Aklım en ulu aşkımdı kapattı tüm yolları,
Dönemeçlerini tuttu yolun ara soklarını.
Sildi yüreğimden sevdanın satır başlarını,
Mantık nisabınca öldürüyorum kendimi.
İçtim fondip kadehimde kalan damlasını,
Almadım hakkıma düşen aşk parçasını.
Öyle bir akıl çizdim resmettim portresini,
Kara kalem çizimi öldürüyorum kendimi.
Kayıt Tarihi : 28.7.2024 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirde geçen şaraptan kasıt aşk vurgusudur; Gerçek anlamı dışında,metafor olarak kullanılmıştır.
"Kalpten kopmak..."
Düşünüyor insan
"Ölümden öte köy var mı?"
Bence var,
"Nal ile mıh arasında bile",
Yaşamı seçmeli insan...
Tebrikler şiire..
TÜM YORUMLAR (1)