Akif Alkan Şiirleri - Şair Akif Alkan

Duygulu şiirlerden başla
Duygusuz ben, uykusuz.
Her gecem,
Dert vurgusu.

Yolu yok, yalnız

Perdesini çekiyor akşam, güneşin
Kırgınlığı gökyüzünde
Kahyası bu sersem, zamanın
Salt karanlığa terki
Gözlerimin, resimleri

Duygulu dizelerin
Odun adamı
Yalpalayarak kambur
Yürür sokaklarda
Burnunu çeker durmadan.
Yer yok sana bu İstanbul'da

İhmale düşen kadına,
Kuralsızın ihlalini anlatır

İhtimaller dahilinde sevdim
İmkanım yettiğince
Gülümsedim sana

Bu şiirde nereye böyle
Dizelerin nemli,
Dizlerinin feri yok.
Ellerin de demir atmış
Şakaklarına, kal azıcık.

Yaşamak, isminin her hecesinde
Her atışında kalbimin
Zafer çığlıklarına doğru
Toy vakitlerin getirdiği

Sevinç, gülüşünün gizli

Sen yağ yamaçlarıma yine
Sağanak, sağanak.
Ben,
Bu yağmurlarda ıslanırken
Yaşlarım dökülür o kurak pınarlarımdan
Akar dünyam, doğru tersine.

Ne için yaşıyor,
Neler için çabalıyoruz?

Neler var önümüzde,
Neyi bıraktık arkamızda?

Demini almasını bekler gibi
Bekledim seni;
Çayımın.
Aldı da demin, soğudu hem.

Öyle de içilmiyor ki kahreden,

Rahmeti erince sona
Çöker kasveti şarkıların
Cüretkar bulutların arasından
Saçılır gelir,
Göklerin kuşağı.