Perdesini çekiyor akşam, güneşin
Kırgınlığı gökyüzünde
Kahyası bu sersem, zamanın
Salt karanlığa terki
Gözlerimin, resimleri
Aynı sorunları, farklı yollardan
Çözmek değil de,
Diğerleri gibi olmak
Yıpranmaya sebep.
Bugün sen her şeyini
Demini almasını bekler gibi
Bekledim seni;
Çayımın.
Aldı da demin, soğudu hem.
Öyle de içilmiyor ki kahreden,
Rahmeti erince sona
Çöker kasveti şarkıların
Cüretkar bulutların arasından
Saçılır gelir,
Göklerin kuşağı.
Bu derde kendimi
Attığım günden beri, yerimde
Duramıyorum aklımı
Başımdan alın, yerinde.
Yapmacık olma, sevmiyorsan
Duygulu dizelerin
Odun adamı
Yalpalayarak kambur
Yürür sokaklarda
Burnunu çeker durmadan.
Yer yok sana bu İstanbul'da
İhmale düşen kadına,
Kuralsızın ihlalini anlatır
İhtimaller dahilinde sevdim
İmkanım yettiğince
Gülümsedim sana
Bu şiirde nereye böyle
Dizelerin nemli,
Dizlerinin feri yok.
Ellerin de demir atmış
Şakaklarına, kal azıcık.
Yaşamak, isminin her hecesinde
Her atışında kalbimin
Zafer çığlıklarına doğru
Toy vakitlerin getirdiği
Sevinç, gülüşünün gizli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!