Ne için yaşıyor,
Neler için çabalıyoruz?
Neler var önümüzde,
Neyi bıraktık arkamızda?
Soktum kendimi
Bir bilinmez çukura
Kaybımı saydım
Önüme koydum
Soyu tükenmiş biriyim
Tekrar buluşmak için sözleşmiştik ayrılırken
O bir telaş içindeydi yüzünde korkunun izleri
Yanımda gülümserdi sıcak haziran gecesinde
Bir anlamı olmalıydı kaçışlarımın senden
Hayret ettim kendime sevemediğime
Bir alamet çöktü üstümüze
Tüm beyazlar siyah oldu
Bir melek nefesini üfleyince
Feryat figan doldu
Ensemde ölümün soğuk nefesini
Gölgemde karanlığın mutsuz yüzünü
Sırtımda bu şehrin günahlarını
Taşıyorum




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!