Akgün Akova Şiirleri - Şair Akgün Akova

kanadı kırık kelebeği zor yetiştirdik Acil'e
renk yitiriyordu kırıkça sarı
az sarhoş pembe
durumu ağırdı

kapıda dikilen ilkbahara söyleyin

saçını tarıyorsun, saçların uzun
omzuna onlarla taşınmış Nil nehri Afrika'dan
yolunu şaşırmamış, tıngır mıngır taşınmış
görenler var
görenler var koca nehri omuzunda uyurken
ben bile gördüm daha ne

ara sokaklarda aralıksız öpüşüyoruz
duvarların karnında "dudak grevi bitmiştir" yazıları
akrep yelkovana yeğeni yengeci tanıştırırken
yan piri yan piri de
yan piri yan piri
beyinleri vav lekeli adamlar

ipek böcekleri
ipek böcekleri
çin gibi çocuktum kozalarınızı biriktirdim
japon bahçelerimi tırtıllar yedi
kore'ye uçtu kelebeklerim
ipek böcekleri

al işte bu da gözlerinin içine senli benli bakan İstanbul
tüm güller ölmüş de İstanbul'da, bir sen kalmışsın
bu kadar güzel
alkol kokusuna alışık çamaşır ipleri balkonlarda
Boğaz'da gümbür gümbür bir yeşil
akşamcılar, eskiciler, körkütük dolmuşlar

kış her tarafa sıçradı
ve sıkılan beyaz bir eldiven gibi yolları kapadı kar
kristal yorganını üstüne çekerken yeryüzü
sobanın alevi yol gösterdi geceye
camdan sızan kar masalı
Doğu'nun fısıltısı

akreple yelkovan
ve altında ilk aşkımı çalıntı güllerle beklediğim saat kulesi
orda durun orda durun ve koklayın havasını anıların

saat onarırdım
evet ya, saat onarırdım tik tak sesleriyle çok

seni öpmeye geldim, omzumda bir Selçuklu kartalı
sırt çantamda küller Bergama Kitaplığı’ndan
yüzümde Mariacka Sokağı’na yağan yağmurun krallığı
seni öpmeye geldim, aklımda deniz fenerleri Baltık kıyısından
ve kuş pazarında kanadıma koku süren çocuklar

bu şiirde soyunabilirsiniz
geceler boyu, yangın gibi gündüzler boyu
öyle ayıp ayıp bakmayın canım
şunun şurasında yelkenler fora olacak
ne gerek var telaşa
ne var utanacak, bu kadar sıkılacak