Akgün Akova Şiirleri - Şair Akgün Akova

yeri geldi söylüyorum kan grubum A Özlem pozitif
doktorlar hemşireler şaşırmasın
sivrisinekler şaşırmasın
ben hayatta bir kez şaşırdım günümü, seninle uyanınca ilk
düşlerimi dağa kaldırdın, kanıma işledin, yangın çıkardın
n'apalım senin huyun da böyle

çantanda bir sürü anahtar var Lale
biri evinin,
geceleri merdiveninden korkarak çıktığın
biri yalnızlığın, kalabalıklardan damıttığın
giysi dolabının biri,
ki giysilerini sevmem,

Ebru
sen kar topuna tutulan bir yıldızsın Ebru
duvarlara karşı çalınan ıslıksın
beyaz bir bulutsun çamaşır makinesine atılan
metal yığınlarının dağıttığı bir duygu bahçesiyken yüreğin
ipliğe tutunmaya çalışan kırık düğmesin

Aslı
karanlıktan korkan ay
sıyrılınca bulut ordusundan
gördüm gerçeğe düş dolduran yüzünü
yanan bir deve kervanı geçiyordu alnından
saçlarından bir adam düşüyordu

Deniz
"Beyaz Güller Hastanesi'nde yaşamın elini ilk kez tuttuğun zaman
Tanrı oyuncaklarını yüzünde unuttu senin
ve mavi bir uçurum ekledi gözlerine
günü gelince düşmem için"

Berna
sonra gittik bir kır kahvesine oturduk
bizimmiş gibi bütün güneşler
bahçelere gelincik döşüyordu ilkbahar
takmış baca temizleyicilerini koluna
çay bardaklarına değirdik yenilemek için dudaklarımızı

İdil
baban
yorgun bir tilki gibi uyuyor
ve doğduğu ormanın
avcılara satıldığını görür düşünde

Nilüfer

soruyu cahilliğime ver
ben geldiğimde de dönüyor muydu dünya

soruyu dalgınlığıma var

Beliz

adını
vapurda
duydum
martılara

bir ipliğin üstünden aldım seni
kopmuştun
sökmüştün beyaz kelebeklerini
karanlık bulutlarla uçmuştun

bir iğnenin ucundan aldım seni