Ağaçlar gelin gibi süzülürken yamaçlarda
Beydağlarında karlar eriyordu şıpır şıpır
Sanki içimden birşeyler eriyordu
masmavi denizin ışıklarını seyrediyordum.
Allahım bu ne güzel bir gün
Tepelerin üzerinden gösterirken
güzel yüzünü güneş
içime aydınlık doğdu
inadına yaşamak,
inadına sevmek ne güzel
şimdi küf kokulu…
çam ağaçlarının arasında olmak ne güzel
gözlerinin içine vurmuştu
çam ağaçlarının yeşilliği
kaplamışken güllerin yarısını
ağaçların gölgeleri
şimdi nasıl özlüyorum
bir Akdeniz köyünde
o sımsıcacık evleri.
09-05-2008/Ankara
Metin Başol
Kayıt Tarihi : 20.7.2008 18:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şimdi Akdeniz'de bir köy evinde olmalı... Akşam serinliğinde güneşin batışına dalmalı...
![Metin Başol](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/20/akdeniz-ozlemi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!