Gönül bağlarımda, güller kurudu,
Akar, gözyaşlarım; akar gurbette.
Güven dağlarımı, duman bürüdü,
Yıkar, beni hasret; yıkar gurbette.
Yükselen öfkemin, bayrağı inmez,
Öyle boyun eğmek, içime sinmez,
Yaşadıkça artar bu özlem dinmez,
Çöker, omuzlarım; çöker gurbette.
Kalbim, defterine yazmış silmiyor,
Vefa dünde kalmış, güne gelmiyor,
Akrabalar eş dost kıymet bilmiyor,
Yakar, dert sinemi; yakar gurbette.
Beş gün, darılırım üç gün, küserim,
Ben yazgıma yağar şansa, eserim,
Güzel hayallerden, umut keserim,
Çıkar, yol mezara; çıkar gurbette.
Aklıma düştükçe; yüzüm mor olur,
Kulaklarım, duymaz gözüm, kör olur,
Bağrım, yıldız yıldız sözüm, kor olur,
Kokar, köyüm amber; kokar gurbette.
Özcan İşler
Kayıt Tarihi : 7.9.2021 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hoş geldiniz okuyan gözlerinize sağlık teşekkür ederim.
İnsanımızın yüreğine soğuk bir rüzgâr gibi esen "gurbet" üşütür de üşütür.
İnsanımız gurbette başarılı olamazsa gurbetten gurbete çıkar.
Özcan İşler, ne de güzel anlattınız.
Gönlünüze sağlık.
Halit Korkmaz
Naçiz
Şiirime değer katan yorumunuz için teşekkür ederim
Akar Gözyaşlarım Akar Gurbete
TÜM YORUMLAR (4)