Ahmet Yüksel Şiirleri - Şair Ahmet Yüksel

Buyurun sofra size...
Erbâb-ı hikmet için
Köre gerek mucize...
Taht- ı nübüvvet için

Sözün labaratuvar

'Allah en büyüktür'
levhasını
dış kapısının üstüne asan bir ibadet,
yalan yanlış kulluklara
toptan itiraz eder...

Adım 'çocuk gönüllü' olsun,
Konup göçenler çeşmesinde.
Yine bir oyun sonu
Sebepsiz gözyaşı...
Ardından gökkuşağı
Gülüşüyle güneşin

Madde kalıplarından manaya miracımız
Aklın hürriyet yolu: Gâibe inancımız...

Giden,hep zorun çekip itmesiyle gidermiş
Ki rahme o gün ilk kez vardığında lidermiş...

Sanma su arıyorum
Toprak yarası mıyım?
Sıtkıma değmez yorum
Meryem verâsı mıyım?

Gözyaşım pınar suyum

Dünkü sen satılık ecdad, biraz daha
Yan ver...
Bugün tüyü bitmemiş evlat, binlerce
Can ver...

Duvarın duyması var...
Sessizce ağla
Sevgini, içine ver.
Umudunu,
Karnına;
Göz nurunu,

Sevgiyi demet demet döktün saydıkça sayıp
Sepette herşey tamam Allah sevgisi kayıp
Deme 'ben içimde ağarttım sevapları'
Şöyle bir rüzgar gelir savurur esvapları
İman ile yıkayıp gönlünü dalına as
Dalından düşen sevgi kirinden olmaz halas

Yek fikir zemininde kolektif şuur ile
Bir türlü 'tanımların' erişmedi kemâle...

Erklerin duruşunda 'tarafsızlık' kayd-ı şart
Değil mi farklılığa olmalı müsâhale