Sen kalbimin içine, konak sandın girdin’ de
Bazen sen bahar oldun, bazen kış oldun bana
Çok günlerde sen benim, kalbimdeki yerinde
Bazen sen bahar oldun, bazen kış oldun bana.
Umuda sarılmış giderken bir gün
Güneşle tanıştım gittiğim yolda
Dediler gittiğin yol güzel övün
İnandım başıma geldi de sevda
İnandım bu aşka ilk günden daha
Gülümsedi.
Sonra başladı, etrafına kahkahalar saçmaya
Oysa ortada gülünecek bir şeyler yoktu.
Söz yoktu.
Öyle bir yara aldım ki geçmişte
Şifa bulmaz oldu acıyan ruhum
Yaram çok azdı da en son inişte
Bir kasım ayı sabahıydı
Gün ışımıştı.
Işıklar dolaşıyordu odamın duvarlarında
Kadere teslim oldum.
Vurdular, demirden kelepçeyi bileklerime
Soramadım, neden diye.
Azmedip gittiğim dünya yolunda
Bir ömür tükettim, geldim sonuna
Gittiğim bu yolda, yıllar geçerken,
Bir tuhaf hal var
xx
İçimde bir his var tuhaf olandan
Baharı güzeldir bizim bağların
İğde kokar yollar, ses verir sular
Bizim caddeyi, seviyorum.
Neşe saçıyor gelip geçen güzeller.
Kaldırımlarında, turunçlar palmiyeler sıralı




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!