Ben, ben, olmaktan çıktım.
Bu gece ben yine, derin düşler içindeyim.
Gözlerim kapalı.
Sorma, dostum.
Sorma!
Gövdesi çürük, asırlık çınar gibi hissediyorum kendimi ben.
Hala, yaşamaya çalışan
Aklımda geçmişim dalgın bakarken
Hep seni düşündüm yine bu gün ben
İnsan yaşlanınca değişir
Çocuklaşır yetmişinden sonra
Ölüme yakın.
Merhamet dilenir gibi bakar olur yakınlarına yaşlanınca
Ey beni kendine, cezbeden dağlar,
Senin kıvrım, kıvrım, ne yolların var,
Gözlerime bakıp’ da, gel deme bana,
Gelmeme bir mani hastalığım var.
Bilirsin âşıktım, önceden sana,
Ömrümü verdiğim, ömür yolunda
İlkbahar yaz derken, geldi son bahar
Baş tacım ettiğim yazlar sonunda
İlkbahar yaz derken, geldi son bahar.
Yaprağı sararmış dallar misali
Ben kendimi yitirdim yarı yolda.
Zehir oldu, bütün yaşantım
Bulamadım kendimi, yağmur kar demeden aradım’ da
Ve
Kaldım bir çıkmazın ortasında.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!