Pınarın yolunu almış bürümüş
Isırgan otları dalar insanı
Bir görsen onları nasıl büyümüş
Değ de bak incitir yakar canını
Yaylayı özledim, vardım yaylaya
Dinlendim su içtim, bizim pınardan
İçtiğim su, değdi’ de, canıma
Kendime geldim de daldım uykuya.
Ruhumu incitiyor düşüncelerim.
Tüylerim diken, diken.
İçimi acıtan geçmişteki olaylar var, bu gün benim aklımda
İyilik görenlerin kötülükleri var gözlerimin önünde
Ey… Benim gözlerim.
Biliyorum…
Kadere isyan vardır, o boş bakışlarda
Biraz pişmanlık!
Umurumda değil
İster dert ister urlar sarsın bedenimi
Umurumda değil.
Böyle insan
İnsan,bazen geçmişi düşünür
Boş,boş bakarak dalar gider insan
Böyle mi olacaktık, sonbaharda ikimiz
Göz, göze bile baksak, çarpmaz oldu kalbimiz
Ne oldu yıllar sonra, bilemedim bizlere
Göz, göze bile baksak, çarpmaz oldu kalbimiz
Kaybolmuş umutlarımın acısı var damağımda
Hüzün doluyum bu gün.
Mevsimlerden sonbahardır yaşadığım
Dilim lal yüreğim dolu, dolu bu gün.
Bu gün de akşam oldu.
Bu gün’ de akşam oldu, gam doldu yüreğime
Mecburum yine mecbur, gam yüklü bir geceye
Gün bitmiş güneş desem, düşerken mor dağlara
Mecburum yine mecbur gam yüklü bir geceye.
Bu gün değmeyin neşeme
Gönlüm.
Dağlardan çağlayarak gelen ırmaklar gibi coşkun
Ve neşeli,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!