Bedeli olsun...
Sabırla titreyerek
Öyle yalın ve kimsesiz olmadan
Oturacaksın kıyısında ayrılığın.
.
Gece olunca aydınlık çöker umutlara
Sürreal bir tutkudur.
Tenha, hasret, bekleyiş.
Ne zaman birine çarpsa
Seni sorar kirpikleri
Doğum yılı seksen
Eylül hazanını görmemiş gözlerim
Ellerimde silahlar
Ölesiye doğmuşum
Ve tam da ortasına hayatın
Göremeyince tükenen tek olgu beklentidir insanda.
Oysa açılan her gönülde bir göz yatar.
Ki zaten gönülle görür sevda.
Gerisini ancak hayal eder.
İnsanların gülmez, sabahların karanlık,
Yollarında hüzün var, ruhunda şaşkınlık,
Sadakat çeşmen kuru, yakındır kıyamet,
Sevenine aman yok, aşkların bataklık.
Muhteşem ışıklar ve kusursuz burunlar,
Ziyaret saatlerimde gelmeyişin,
mahpusluk sebebimi merak etmeyişin,
kapının ardında beklemeyişin,
mekansız mesafelerde gezişin,
uzak duruşun ve hep yıpratışın.
daha mı?
Ahmet Volkan şiirlerinde kendine öz tavrı ve duruşuyla bize örnek bir tarz gösteriyor...
teşekkürler Ahmet Volkan...
ahmet volkan..şiirin yeni soluğudur...