Balıkesir'e bağlı Savaştepe ilçesinde doğdu. Savaştepe Köy Enstitüsü'nü, Gazi Eğitim Enstitüsü Eğitim Bölümü'nü bitirdi. Yozgat'ta öğretmenlik, ilköğretim müfettişliği, Bursa'da Eğitim Enstitüsü'nde yöneticilik yaptı ve İlköğretim müfettişliğinden emekli olarak Balıkesir'e yerleşti.
Edebiyat dünyasına şiirle giren Uysal,Yaklaşım (Balıkesir) , Düşlem (Bursa) adlı dergilerin de kurucuları arasında yer aldı. Şiirleri, Şairler Yaprağı, Demet, İmece, Çaltı, Türk Sanatı, Varlık, Ardıçkuşu, Bahçe, Damar, Kıyı, İnsan, Morca, Çağdaş Türk Dili, Pe ...
Nereye gitsem karşıma çıkıyor ansızın
O temmuzlar, gözlerine benzeyen bir kızın
O temmuzlardı karanlığı sevdiren bana
Parlarken uzaklarda ışığı bir yıldızın
-sevdiğim şairler için-
bilmenizi isterdim doğrusu: ben sizde
çok eski hüzünleri özlemeyi öğrendim
dil içinde kaç dil olur, bilmezdim,
dilimin altındaki gizli dili öğrendim
uzun gidilir öteki ucuna kumsalın,
martı izlerine basmayınız lütfen
Geceyle dinlemeli genişleyen
Bir ağacın gövdesini
Üzerine yıldız sererken
Su vermeli gülün toprağına
Bir şiir
Tek bir şiir yazmalıyım
Uyağı rüzgar olan
Yağmura bürünmüş soluğu
Bir gün
Güz geldi ah, güle ne söylesem
Sana ne söylesem ömrüm
Sen ki şiirler düşürürdün
Uzun uğultularla akan sulara
Toprağın tuzu, taşın izi olurdum
nelerim kalmışsa
kış yenilgisinden,
dokun onlara ılık dal
uçlarınla dokun ey yaz!
çağla sızısı kekre
-1-
Şiirin harfleri fazladır,
Bir dilin harflerinden
Annesiz çocuktur onda zaman,
güz gelmiş ne güzel
sınırında yürüdüğüm
tarla kokusunu
taşıyor parmak uçların
dilinden incir sütü damlıyor
hep yakın gibi görünüyor
o büyük ´hayal / şiir´ dilime,
ansızın uyansam geceleyin
eriyor, eriyor, eriyor çok
uzak sözcükler ağzımda
küllenmiş bir aşkın şiiri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!