Ahmet Uysal Şiirleri - Şair Ahmet Uysal

Ahmet Uysal

Sisli şehirler bıraktın bana
Erken ölümünü kuşların
Ay ışığı da görünmez oldu
Çiçeksiz, yarım balkonumda
Uçuşan eteğini bulamadım

Devamını Oku
Ahmet Uysal

yaz

uzun bacaklı
bir kadındır yaz
gizlice uzanan yalnızlığıma

Devamını Oku
Ahmet Uysal

yaz geceleri daha sık
öpmeliyiz sevdiğimiz kadınları,
ay vakti yüzlerinden

öpüş izlerine benzer,
yosunlar üzerinde kalan

Devamını Oku
Ahmet Uysal

meğer zaman seni de
saklıyormuş ağzında

o mavi çiçek, her yıl yeniden
açan yüzünmüş senin

Devamını Oku
Ahmet Uysal

‘troya’da budanmış güle
söylediğin sözleri
şiir sandınız!

sarıl/sıklam yağmura tutuldum
rüzgara tutundum

Devamını Oku
Ahmet Uysal

sana verdiğim isimler,
tuz gölüne benziyor sevgilim
gözlerinde balıkçıllar geziniyor,
martılar havalanıyor yüzünde

avucumda kum tepeciğidir

Devamını Oku
Ahmet Uysal

Şehrini arayan bir nehirdim
Arar gibi eski bir sevgiliyi
Her yanım toprak, tuz ve kum
Köpüğü dağılmış bozkırda
Çoktan unutmuş çıktığı vadiyi

Devamını Oku
Ahmet Uysal

şiir bilicisiyim ben, dilimde
çok eski sözler tılsımı
görün, iki bin dört yılında
değişecek şiirin yazgısı

biraz daha yol aladursun

Devamını Oku
Ahmet Uysal

Şiire yetmeyen zaman
Nasıl da yanılttı seni
Sen ki daha bir çocuktun
Bir yaşamı alıp gitti
Şiire yetmeyen zaman

Devamını Oku
Ahmet Uysal

"Gece Tanıklığı"

konuşmayı sürdürelim Salih,
bizden öncekilerin bulduğu söz
tanrıların yüzü, ateşin ışığıdır,
yüzümüzü söze ve ışığa sürelim

Devamını Oku