11-09-2007 23:00
Gönlümde bütün koltuklar senin,
Cam kenarı, huzur yanı
Dışarıda yağmur yağıyordu,
Dışarı serin
'Seni geç tanımak' İşte tüm suçum.
Oysa sen beni tanımaya bile çalışmıyorsun,
başlamadan bitiyor mutluluğum.
Ben kaybedeceklerimi biliyorum,
Sen onu bile bilmiyorsun.
Şimdiye kadar olanlar (veya olamayanlar)
Ustası oldum unutulmanın
Her gün gönlümde
Özenle büyütüyorum
Terk edebilme gücünü
Ayaklarım isyanda
Bütün yollar labirent
'BEN GİDİNCE' diye
bir liste yazmak istedim...
Boş kaldı...
Varlığım hissedilmedi,
Yokluğum ağır gelmez
Birikti dertler, çözüm göremedim
Pes ettim ama kaçıp gidemedim
Ne yaşayabildim adam gibi
Ne ölüp kimseyi mutlu edemedim
-Adam iş çıkışı yorgun argın evine varmıştı. Hanımı kapıyı açtığında şaşkın baktı;
-Hayırdır bey, bu palto nerden çıktı.
-Bu gün aldım.
-Hani çocuğa çanta alacaktın, para anca yeter demiştin. Bak, defter kitaplarını poşetle götüren bir o var koca sınıfta.
-Ben çocuğumun gönlünü alırım merak etme.
Bir an durdu, biraz üzgün baktı hanımının yüzüne;
Seni bırakıp,
Şen gülüşünle loş odalarda
İçimde hüzünle, içimde ah’la
Alıp yalnızlığı koynuma
gidiyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!