“Nisan Günlükleri” 7 Nisan
08-04-2008 11:50
Bitti 6, geldi 7 Nisan,
Kaçamadım ne bu şehirden
Ne de kendimden.
------------- 30-7-2998 15:25
Uzun bir yolculuğa çıkacak gibi
Yürü iskelede
Yavaş, sakin ve huzurlu
…seni bekleyen bir kayık
Son şiiri kafama sıkacağım
Son köprüden atacağım, son kalemi, kağıdı
Son olacak son, ağladığım çaresizce
Son kez yazacağım kalbimden geçeni
Son kez üzüleceğim kaybedişlerime
Son yazacak gözümden geçen son hayat sahnemde
Kaçıp sahipsiz, kalabalık şehirlerin kabuslarından,
Kaçıp yalnızlığımdan,
Masum çocukluğumu yoldaş alıp geçmiş zamandan
memleketimde olmalıyım
Çankırı’da, yüreğim gibi kıraç tepeleri seyre dalmalıyım,
Ya da varıp köyüme, kuru yapraklar arasında
Sen
Sevmezdin yalnızlığı
Belliydi
Her akşam omuzlarındaki yılgınlıktan
Ve her sabah neşeyle evden ayrılışından
Belliydi.
Gülüşüne kandı gönlüm
Gidişinle yandı gönlüm
Seni benim sandı gönlüm
Yaaar... yar
Ateş olsa böyle yakmaz
------------11-10-2007 09:20
Yaklaşık 1 saattir hüzünlüyüm
Yaklaşık 1 saattir dertliyim
Yaklaşık 1 saattir gözlerin,
baktığım her yerde
Ömür geçip gidiyor, kırk oldu yaş,
Ben sakinim ama yıllarda telaş,
Baş ucuma dikilmeden bir uzun taş
Bekletme nazlım, gel yavaş yavaş.
Solarmış güller, susuz kalınca
Kalırım dağ zirvelerinde
Eğsem başımı,denizler boğar
Kaldırsam,bulutlar çöker üstüme
Kaçmak istesem,ufuklar keser yolumu.
Yine esir almış satırlarımı
Bir şiir okudum
Şair;'-Kar çiçekleri kadar
güzelsin.'demiş sevdiğine.
Ben sana diyemem;
Bizim orda kışlar yaman olur,
Karlar diz boyu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!