Gök delindi, toprak sevindi.
Rüzgar coştu, ağaçlar dövündü.
Yağmur değil bu; kubbe çatladı.
Fırtına değil bu; tufan patladı.
Güneş soldu, bulutlar boşandı.
Yerken leblebi toza boyandı lebi
Mideyi bozdu ardından muhallebi
Ne boğaz varmış adamda iç iç bitmez
Bitirdi bozayı sonra da sahlebi
Var mı böyle güzel bir yer?
Arabaları sal da gir(!)
Yak mangalı, bak keyfine,
Kavun karpuzu al da gir(!)
Kim derse sende buldum en hasını
sevdanın
Yok hükmündedir ey yar hüznü şeb-i yeldanın
*Şeb-i yelda:Yılın en uzun gecesi.
I.
Zevk alır pervâne şeb-i yeldâdan,
Yanan mumda tüketir semâhını.
Sitem eder miydi ehl-i sevdâdan,
Görmeyenler bir fecrin sabâhını.
Nar olup düştü dilime
Bir damla su bir parça köz
Sır oldu iki kelime
Biri yürek diğeri göz
Güldün!..
Sen gülünce her şey güldü.
Ağaçlar, kuşlar, çiçekler,
Bulutlar güldü
Ve korkular öldü...
O an var ya, nasıl anlatsam
Güzel bir duygu, mutlu an olmalı
Gelse de o an; aldatılmış olsam
Dünya bana zindan olmalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!